Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2009

Σ' ευχαριστώ....


Αν και βλέπω προς τα πού πάει το πράγμα...
Θα ήθελα μέσα από την καρδιά μου,
να σε ευχαριστήσω για ένα - δυο πραγματάκια.
Διάβασε προσεκτικά....

Σ' ευχαριστώ λοιπόν γιατί....

... μου θύμισες τί μυρωδιά έχει ο Αύγουστος
... έκανες την καρδιά μου να χτυπήσει σαν μικρού παιδιού
... με έκανες να νοιώσω και πάλι ότι είμαι άνθρωπος

και το σημαντικότερο, αν και ίσως το λιγότερο κατανοητό:

Σ' ευχαριστώ πολύ,

πάρα πολύ,

μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου...

... γιατί μετά από πολύ μα πάρα πολύ καιρό,

...με έκανες να ακούσω και πάλι μουσική.

Όπως παλιά,

σαν παιδί,

σαν ανάγκη έκφρασης,

και όχι απλά και μόνο για να περάσει η ώρα...

Να είσαι καλά που υπάρχεις....

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

γεια σου!
Ποσο μου θυμησες τον εαυτο μου οταν μετα απο παρα πολλα χρονια ξαναερωτευτηκα...ετσι ακριβως ενιωθα..

Lander είπε...

Να είσαι καλά!
Δεν αλλάζει πάντως ο άνθρωπος, έφαγα κανονικότατα τα μούτρα μου και πάλι, όπως τότε που ήμασταν παιδιά... :-(

Ανώνυμος είπε...

Δεν πειραζει σημασια εχει που το εζησες...αλλη φορα ομως θα εισαι σιγουρα πιο προσεχτικος..ο δικος μου ερωτας ηταν πλατωνικος αυτοι νομιζω ειναι και οι καλυτεροι ερωτες!!!